Iris, 43 jaar. Geeft leiding bij een chemieconcern. Executive coaching. Loopt aan tegen grote frictie met een collega. ‘Ik weet niet of ik dat wil.’ Terugkijken als je er alles aan doet om je blik vooruit te werpen. Ik nodig haar uit opnieuw terug te gaan in haar familiegeschiedenis.
Wil niet terug de modder in om moederziel alleen gelaten te worden in onveilige situaties. ‘We onderzoeken. Waar is die beweging begonnen? Hoe zit dat in elkaar? En hoe speelt die hier en nu nog een rol in je werk.’
Laat haar zien hoe ik reageerde op de bewegingen van de anderen. En ook hoe ik dat later overal mee naartoe nam. Mijn leidinggevende die me zei dat hij mij in ons contact wel erg macho vond. Direct schoot ik in de verdediging want a me nooit niet dat ik me nog klein liet maken. Ondertussen voelde ik me achter mijn defensie altijd klein.
Het thema dat zich in haar opstelling toont is onzichtbaar zijn. Moeder was ‘gek’ en werd steeds opgenomen. Vader was druk met vriendinnen. Zij, oudste van het gezin, moest voor alles en iedereen zorgen. Ze liet van zich horen. Dit wilde ze niet.
Op haar zevende werd ze, als enige van haar gezin, op een internaat geplaatst tussen meiden die twee keer zo oud waren. En behoorlijk losgeslagen waren. Ze ontving een kaart van haar familie. Ze hadden zo genoten op vakantie in Spanje! Groetjes!
Op haar werk als leidinggevende van 300 mensen wordt ze gefrustreerd als haar collega brult en kabaal maakt. En dan ook nog zijn zin krijgt. Zo zichtbaar te zijn en dat dan hij daar ook nog op ontvangt. Ze krijgt het niet naast zich neergelegd.
Daar ligt hij. De lijn van zichtbaar/onzichtbaar opgesteld, bloot in de ruimte. Het kleine meisje dat één keer brulde met alle gevolgen van dien en de volwassen vrouw. Het klikt. Ze blijft een kwartier ademloos kijken. Zucht. ‘Zo heb ik het nog nooit bekeken.’
Zoals je vroeger antwoord gaf in je persoonlijke geschiedenis, zo geef je nu nog steeds vaak antwoord. Ook als leider. Systemisch werk helpt je middels ervaren dit te weten. En het brengt je daarna naar een ander perspectief zodat een nieuwe weg zich kan gaan tonen. Je blijft niet langer gebonden in wat niet meer voor je werkt. Dat is zo ontzettend bevrijdend.
Op die manier ontdek je nieuwe routes in jezelf. Kom je tot nieuwe succesvolle ervaringen. Vanuit een ander perspectief op jezelf en het weer aanwezig kunnen blijven in het hier en nu.
Iris gaat als een speer en stoort zich amper meer aan het kabaal van haar collega.